Η Χριστιανική Ελλάδα-Πατρίδα, και η Ορθοδοξία θρησκεία, με αυτούς τους ΑΘΕΟΥΣ πολιτικούς- κυβερνήτες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, και η ηγεσία της Ορθοδοξίας δεν κάνει τίποτα να ξυπνήσει τον Ελληνικό Λαό

Οι Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες έρχονται κατά μυριάδες. Ο ΣΟΡΟΣ είπε, «χρειάζεστε αντικατάσταση από λαθρομετανάστες», και οι δικοί μας προδότες πολιτικοί δεν αντιδρούν, ή μάλλον συμφωνούν!

Η Ελλάδα κινδυνεύει από την ηθελημένη και προγραμματισμένη από τους Σιωνιστές δανειστές χρεοκοπία.

Η Ελλάδα ξεπουλήθηκε με το ΥΠΕΡ-ΤΑΜΕΙΟ στους ξένους Σιωνιστές Κοσμοκράτορες δανειστές της Ν.Τ.Π. και της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας!
Η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος περιορίστηκε σε μια διαμαρτυρία για το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, και ΜΟΝΟΝ.

Για όλα αυτά ενημερώστε το Λαό, με φλογερά Πατριωτικά κηρύγματα.
Ψηφίσατε για ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ έναν Ιεράρχη σιωπηλό και φοβισμένο για τα Εθνικά μας θέματα.
Για τη Μακεδονία, σιωπή. Άφησε μόνο του τον ΑΝΘΙΜΟ Θες/νίκης απροστάτευτο, να αγωνίζεται!
Για τη Θράκη ησυχία. Για το Αιγαίο «τσιμουδιά».
Για τα νησιά σιωπή. Άφησε μόνο του τον Μητροπολίτη Χίου, να τα βγάλει πέρα με τους Διεθνιστές & Εθνομηδενιστές Άθεους Συριζαίους.
Για τους λαθρομετανάστες ησυχία. Τουναντίον έφερε τον Πάπα, και τον Βαρθολομαίο, να προωθήσουν την λαθρομετανάστευση, διά της φιλοξενίας, και να εποικίσουν τα νησιά μας οι Μουσουλμάνοι λαθρό.

Οι Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες ήδη έκαναν τους Ναούς της Ορθοδοξίας, καταλύμματα στεγάσεως (HOT-SPOTS), και ουδείς συγκινείται. Τον γνωρίζατε, και όμως τον ψηφίσατε. Ο Ιερώνυμος δεν είναι αριστερός, είναι απλά Σιωνιστής, πιόνι της Νέας Τάξης Πραγμάτων!
Να υποθέσω πως ήταν εντολή της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Κυβέρνησης-Δικτατορίας της Ν.Τ.Π.;

Ψηφίσατε για προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας έναν άφωνο ιχθύ.
Ψηφίσατε ένα άφωνο, άβουλο και ίσως φοβισμένο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ.
Ψηφίσατε για ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ έναν ΠΟΝΤΙΟ ΠΙΛΑΤΟ της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος.

Ο Παντοκράτωρας ΡΟΤΣΙΛΝΤ, ότι θέλει κάνει στην Ελλάδα, ελέω ΤΣΙΠΡΑ & ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ.
Είσθε υπεύθυνοι για ότι ήθελε συμβεί στην Ελλάδα, και στην Ορθοδοξία, αφού εσείς τον εκλέξατε!
Πολλοί οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί.

Εάν σήμερα υπήρχεν ένας ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ο Άθεος και Σιωνιστής ΤΣΙΠΡΑΣ, θα είχε ανατραπεί.
Θυμηθείτε τη Λαοθάλασσα στο Σύνταγμα.

Ο Λαός ψήφισε ΤΣΙΠΡΑ (αναγραμματιζόμενο δίνει.... ΣΚΑΡΤΟ!!), και εσείς ΙΕΡΩΝΥΜΟ.
Όλοι μαζί ψηφίσαμε και εκλέξαμε τις δέκα πληγές του Φαραώ για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία!!!

Στο σώμα της Ιεραρχίας υπάρχουν μαριονέτες των Σιωνιστών Παντοκρατόρων, οίτινες σιωπούν......
Έχετε υποχρέωση προς την Πατρίδα και Ορθοδοξία, να εκφράσετε την άρση εμπιστοσύνης, προς τον παρόντα ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ, ως μη αγωνιστή για επικίνδυνους και χαλεπούς καιρούς..........
Μην μένετε απαθείς προς την Ελλάδα & Ορθοδοξία!

Η σιωπή δεν είναι χρυσός, εις καιρούς χαλεπούς για τη Πατρίδα, και Θρησκεία.
Εάν ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ έμενε σιωπηλός μπροστά στο σάπιο καθεστώς των Ιουδαίων, Γραμματέων, & Φαρισαίων, δεν θα ήταν ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!
ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΝ ΤΟΥ!
Μιμηθείτε τον ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ που έκανε επανάσταση, στο Ναό με το φραγγέλιο, και μετά με τα φλογερά κηρύγματά του.

ΜΟΝΟΝ με την επανάσταση θα γίνετε ΑΓΙΟΙ, και όχι με την ησυχία, και ξενιασιά!!!
Η Ιστορία ΔΕΝ θα σας συγχωρέσει, εάν μείνετε σιωπηλοί!!!
Η Ιστορία είναι αμείλικτη!!!
Συγκαλέστε έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ίνα άρετε την εμπιστοσύνη Σας, προς το πρόσωπον του Προκαθημένου, ως ακατάλληλου για ημέρες κινδύνου, για τη Πατρίδα και την Εκκλησία.

Μετά από αυτό, εκλέξατε έναν αγωνιστή Πατριώτη Έλληνα για Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Βέβαια αυτό δεν θα αρέσει στη Παγκόσμιο Σιωνιστική Κυβέρνηση, αλλά ΕΣΕΙΣ θα έχετε επιτελέσει το καθήκον Σας προς την Πατρίδα και την Εκκλησία.

Η Ορθοδοξία γέμισε συμβιβασμένους στους Σιωνιστές Παντοκράτωρες ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥΣ & ΙΕΡΩΝΥΜΟΥΣ.
Ο Μακαριστός ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ εδολοφονήθη με καρκίνο, από την ηγεσία της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας.
Ο Λαός θέλει Ιεράρχες αγωνιστές, σαν τον ήρωα ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ!!!
Δώστε μας έναν ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ, τέλος πια οι υπηρέτες των Σιωνιστών Παντοκρατόρων!

Οι δορυφόροι του Σατανά

Δώστε μεγάλη προσοχή στους «δορυφόρους» του σατανά, που υπόσχονται στους νέους μαγική προστασία και πλούτο και τους παρασύρουν στο σατανισμό, στη διαστρέβλωση δηλαδή του χριστιανισμού.

Η κακοποίηση παιδιών κι εφήβων σαρώνει την Αμερική κι εκατομμύρια παιδιά εξαφανίζονται μόνο στην Αμερική, από τα οποία πολλά είναι πολύ μικρά, για να το σκάσουν από το σπίτι τους.

Πολλοί σατανιστές παντρεύονται μεταξύ τους και τα παιδιά που φέρνουν στη ζωή, τα θυσιάζουν στο βωμό του σατανά, χωρίς να γνωρίζει κανείς τίποτε.

Άλλοι σατανιστές κλέβουν παιδιά, με σατανικό τρόπο.

Διαβάστε πώς γίνεται, για να προσέχετε. Στέλνουν τα παιδιά τους, να παίξουν με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς τους. Μετά από λίγο, τα παιδιά των σατανιστών καλούν τους φίλους τους στο σπίτι τους, δήθεν για να παίξουν. Και φυσικά, θυσιάζονται στις τελετές των σατανιστών.

Όλοι οι γονείς πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τα παιδιά, που κάνουν κοπάνα από το σχολείο ή τα παιδιά, που μπαίνουν σε ξένα και άγνωστα σπίτια ή τα παιδιά, που τους δείχνουμε την αδιαφορία μας ή τα παιδιά χωρισμένων γονιών, που είναι μόνα τους και δεν ξέρουν τι κάνουν.

Η αντίδραση των γονιών, πρέπει να είναι ΑΜΕΣΗ, διότι τα παιδιά προσηλυτίζονται από τους σατανιστές, ακόμη και δημόσια!!!

Η εξάπλωση του σατανισμού, αποκαλύπτει τις σατανιστικές τελετουργίες με τις επικίνδυνες εισόδους στο μυστικισμό.

Η πεντάλφα, οι κυκλικές φωτιές, τα γκράφιτι, οι ανάποδοι σταυροί, το 666, τα ανάλογα μαύρα ρούχα, η μουσική χέβι μέταλ, οι αυτοκτονίες, οι ανθρωποθυσίες, ο διαμελισμός των ζώων, ο σοδομισμός, ο κανιβαλισμός, οι βιασμοί, η παιδική πορνογραφία, η σύληση τάφων, τα ναρκωτικά, η μαύρη και η λευκή μαγεία είναι οι λέξεις, που χαρακτηρίζουν τη λατρία του Εωσφόρου.

Αγαπητοί χριστιανοί,

Αρχή του σατανισμού είναι, να κάνουμε ό,τι μας αρέσει, ενώ αρχή του Θεού είναι να τους αγαπάμε όλους, χωρίς κανένα όριο.

Γι’ αυτό... αντισταθείτε στο διάβολο, για να σας εγκαταλείψει. Πλησιάστε το Θεό και θά 'ρθει πιο κοντά σας. Φορέστε τη Θεϊκή πανοπλία, που είναι φτιαγμένη με την Αλήθεια και την Αγάπη και μη φοβάστε ΤΙΠΟΤΕ.

Οι προφητείες εκπληρώνονται (σοβαρό, εμπεριστατωμένο και αποκαλυπτικό άρθρο για το τι θα συμβεί σε πολύ λίγο καιρό)

Η αγωνία του κόσμου για έναν πιθανό παγκόσμιο πόλεμο, που θα κατακάψει πάνω στον πλανήτη τα πάντα, είναι έκδηλη εδώ και αρκετά χρόνια. 

Ήδη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στην καπιταλιστική Δύση και την κομμουνιστική Ανατολή, η ανθρωπότητα βρέθηκε αρκετές φορές ενώπιον ενός θερμού πυρηνικού επεισοδίου, ενός ολοκαυτώματος που θα εξαφάνιζε τη ζωή από την υφήλιο. 

 

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη, δημιούργησε εξαρχής έναν άνεμο αισιοδοξίας, που εξέφραζε την ανθρώπινη ελπίδα ότι ο κόσμος του Αύριο θα είναι πολύ καλύτερος και ειρηνικός. Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν στράφηκαν καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση.

Αντίθετα με τις προσδοκίες πολλών, αλλά και τις προβλέψεις κάποιων "ψευδοπροφητών" περί του δήθεν επικείμενου "τέλους της ιστορίας", ο κόσμος έκτοτε βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Η διεθνής τρομοκρατία, οι διάφοροι κατά τόπους πόλεμοι, η οικονομική (αλλά και η κοινωνικοπολιτική κρίση), οι άπειρες θρησκείες και αιρέσεις, οι αρρώστιες και τα ναρκωτικά, όλα αυτά αποτελούν τη μάστιγα της εποχής μας και οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο στην απόγνωση και την κατάθλιψη. Είναι γεγονός, λοιπόν, ότι η "Νέα Εποχή" που υποσχέθηκαν στους λαούς κάποιοι δεν είναι τελικά η εποχή των "ονείρων", της "ευτυχίας" και της "γαλήνης". Είναι, δυστυχώς, η εποχή του εφιάλτη, της δυστυχίας και της βίας.

Σε όσους, λοιπόν, γνώριζαν ήταν φανερό από τον πρώτο καιρό μετά τις κοσμογονικές εξελίξεις του 1989, ότι η ανθρωπότητα όδευε σιγά-σιγά προς μια απίστευτα μεγάλη κρίση, προς καιρούς εσχατολογικούς, προς την περίφημη "συντέλεια των αιώνων". Σε αυτό, βέβαια, βοήθησε τα μέγιστα η επιβολή της παγκοσμιοποίησης ως συστήματος ισοπέδωσης των πάντων ανά τον πλανήτη, με την παράλληλη εξαφάνιση των πατροπαράδοτων αξιών της οικογένειας, του έθνους, της πίστης. Μικρές, σχετικά, χώρες, όπως η Ελλάδα, καταστράφηκαν σε κοινωνικό-καθημερινό επίπεδο, εξαιτίας ακριβώς της εισβολής στην πατρίδα μας του σύγχρονου "Μαμμωνά" του εύκολου πλουτισμού και της αισχροκέρδειας εις βάρος "αλλήλων".

Κάποτε ο Γέροντας Παΐσιος, ρωτήθηκε για τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο: πότε θα αρχίσει, ποιούς θα αφορά, ποιά στοιχεία θα τον χαρακτηρίζουν. Τότε ο Γέροντας Παΐσιος απάντησε ως εξής: "Όταν ακούσετε ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα, να ξέρετε ότι ήδη μπήκαμε στην προετοιμασία του Αρμαγεδδώνα, και ότι διακόσια εκατομμύρια στρατός θα διαβεί τον Ευφράτη για την Μέση Ανατολή".

Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Παΐσιου, η παραπάνω προφητεία του άρχισε κιόλας να επαληθεύεται. Στην Τουρκία χτίστηκε το 1995 το τεράστιο φράγμα "Κεμάλ Ατατούρκ", που εκμεταλλεύεται τα νερά του ποταμού Ευφράτη, σε μια περιοχή που είναι κυριολεκτικά "στο κόκκινο" από απόψεως γεωπολιτικής των υδάτων. Οπότε μπήκαμε πια στην προετοιμασία του "γενικού", κατά τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό, πολέμου. Όσο για τα 200 εκατομμύρια στρατό, αυτός δεν είναι άλλος από τον αναρίθμητο στρατό της Κίνας, με τα μιλιούνια των στρατιωτών, που αποτελούν φυσικά τις μεγαλύτερες ποσοτικά ένοπλες δυνάμεις του πλανήτη.

Τι σημαίνει, Κόβω το νερό και γιατί;

GAP. Τουρκικό πρόγραμμα κατασκευής φραγμάτων και αρδευτικών έργων ΝΑ Ανατολίας. Αυτή η περιοχή της Τουρκίας είναι από τις φτωχότερες. Η οικονομία σε αυτό το κομμάτι πρέπει να ενισχυθεί.

Τα τελευταία πενήντα χρόνια οι Τούρκοι έφτιαξαν 206 φράγματα και κατασκευάζουν άλλα 100. Την συγκεκριμένη χρονική στιγμή οι γείτονες παράγουν 44 εκατ. Κιλοβάτ αλλά έχουν πίσω από τα φράγματα 200 εκατ. κυβ. μέτρα νερού και μπορεί έτσι να παραχθούν 125 εκατ. Κιλοβάτ. Δηλαδή θέλουν να παράγουν ακόμη 80 εκατ κατά συνέπεια χρειάζονται φράγματα.

Τι γίνεται στην Συρία

Η Συρία, με τη βοήθεια της Σοβιετική Ένωσης κατασκεύασε το 1974 το φράγμα του Τάμπκα, στον Ευφράτη.  Εξασφαλίζει από τον Ευφράτη το 80% του γλυκού νερού που χρησιμοποιεί και το 60% για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας.  Με το πρόγραμμά GAP τα νερά του ποταμού γίνονται υφάλμυρα, μολύνονται και αλλοιώνεται η ποιότητά τους.  Παρόμοιές οι συνέπειες και για τις χώρες του Τίγρη μετά την Τουρκία. Οι Τούρκοι λοιπόν, απλά θέλουν το νερό. Το τι λένε για τις συγκρούσεις 

Η Τουρκία ανοίγει ξανά το θέμα της διέλευσης των τάνκερ από τον Βόσπορο και τα Στενά των Δαρδανελίων, το οποίο είχε θέσει και πάλι με έμφαση στα μέσα της δεκαετίας του '90. Τότε είχε προκληθεί μεγάλη αναταραχή στις σχέσεις της με την Ρωσία, ενώ έντονα είχαν αντιδράσει η ελληνική και η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα.

Σύμφωνα με αμερικανικά δικτυακά μέσα, η τουρκική κυβέρνηση έχει καλέσει σε συνάντηση την 1η Ιουλίου διεθνείς εταιρείες πετρελαιοειδών. Θα συζητήσει μαζί τους τρόπους παράκαμψης του Βοσπόρου και τα Δαρδανελίων, για τα φορτία αργού πετρελαίου που προέρχονται από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και κατευθύνονται στις διεθνείς αγορές.

Τούρκοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η χώρα σχεδιάζει να θέσει σε ισχύ σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, ορισμένες αρχές για τη χρήση της θαλάσσιας περιοχής του Βοσπόρου στη μεταφορά αυτών των φορτίων. Η χώρα, σύμφωνα με τα ίδια δικτυακά μέσα, φοβάται ότι μπορεί να προκληθεί μία μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή από τη δια θαλάσσης μεταφορά του αργού πετρελαίου. Η Άγκυρα υπολογίζει ότι σήμερα περί τα 140 εκατ. τόνοι πετρελαίου και προϊόντων του φθάνουν στις αγορές μέσω του Βοσπόρου, ενώ διαφαίνονται προοπτικές περαιτέρω αύξησης.

Η Αρχή Ενέργειας των ΗΠΑ, εκτιμά ότι σε ετήσια βάση 2,4 εκατ. βαρέλια πετρελαίου διέρχονται από τα Στενά μεταφερόμενα από 5.500 τάνκερ, ενώ η κίνηση θα αυξηθεί, καθώς ακολουθούν ανοδική πορεία οι εξαγωγές του Καζακστάν και του Αζερμπαϊτζάν.

Η Τουρκία επιδιώκει να εκτρέψει μέρος αυτών των φορτίων από τη θάλασσα και τα τάνκερ προς τους αγωγούς πετρελαίου υιοθετώντας νέα μέτρα για την κυκλοφορία των πλοίων.

Στοχοποιείται άμεσα η Ρωσία. Δεν θα επιτρέπουν στα ρωσικά τάνκερ να περάσουν, θα παρακάμψουν τον ρωσικό αγωγό και θα θελήσουν να περιορίσουν την Gazprom. Θα είναι το τέλος τους.

«Όταν ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί ....Μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. 

Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα. 

Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι - εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: "Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;" Όλοι, όμως θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. 

Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο ...;..Θα βγάλει η (ελληνική) κυβέρνηση απόφαση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί , όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο (εν. τον ευρωπαϊκό), χάθηκε ...;»

Η Τουρκία θα καταλάβει το Καστελόριζο. 
Ο λόγος είναι ότι σε μικρό χρονικό διάστημα από τώρα, θα ανακηρύξουν ΑΟΖ με την Αίγυπτο και αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συμβεί έχοντας ΑΟΖ με την Ελλάδα στα όρια του Καστελόριζου. Διαφορετικά, η Ελλάδα έχει κοινή ΑΟΖ με την Κύπρο και ουσιαστικά η Τουρκία δεν παίρνει τίποτα. 

Ο λόγος περί αναγνώρισης του Βορείου κατεχόμενου τμήματος, είναι ουσιαστικά προάγγελος ανακήρυξης ΑΟΖ με την Αίγυπτο και το εγκεκριμένο υπερραπόρητο πλάνο του Τουρκικού επιτελείου, περιλαμβάνει σιωπηλή προσάρτηση του βορείου κατεχομένου τμήματος ως θεωρούμενο πλέον τουρκικό, μεταφορά ταχυκίνητων μονάδων στην νήσο, κοινή ΑΟΖ με την Αίγυπτο και αποκοπή της κοινής νόμιμης Ελληνοκυπριακής ΑΟΖ. Στην περίπτωση αυτή τα όρια της κοινής τουρκοαιγυπτιακής ΑΟΖ φτάνουν μέχρι τα όρια των κυπριακών οικοπέδων που έχουν συμφωνηθεί με το Ισραήλ. 

Οι εντολές που υπάρχουν από την τουρκική κυβέρνηση είναι ότι ο χρόνος πραγματοποίησης δεν πρέπει να ξεπερνά τους 10 μήνες. Η συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων δεν είναι για την Συρία, αυτό είναι αστείο να λέγεται.

Είναι πολύ κοντά η στιγμή που οι Ρώσοι θα εξαπολύσουν μια κόλαση Φωτιάς εναντίον των Τούρκων. Πολύ κοντά η στιγμή που οι δανειστές μας, αυτοί οι καλοί άνθρωποι δεν θα τολμούν να πατήσουν στην χώρα μας, πολύ κοντά η στιγμή που η σαπίλα των πολιτικών θα φύγει.

Τι συμβαίνει με την Ιερά μονή Αγίας Σκέπης και ανησυχεί η Άγκυρα; – Βρέθηκε το «χαμένο δισκοπότηρο» του βυζαντινού Ελληνισμού;

Οχτακόσια χρόνια μετά φαίνεται ότι εντοπίστηκε στο Βόσπορο η Μονή που είχε οικοδομήσει ο βυζαντινός αυτοκράτορας, Μανουήλ ο Κομνηνός.

Η ανακάλυψη αυτή σε συνδυασμό με τις πρόσφατες ανακαλύψεις και τα σημεία που εμφανίζονται πάνω στο στολίδι της Ορθοδοξίας την Αγία Σοφία, κάνουν τους Τούρκους να νιώθουν ότι κάτι πολύ άσχημο έρχεται για αυτούς καθώς το τέλος της Τουρκίας έχει προβλεφθεί για όταν «εκπληρωθούν τα Σημεία των Καιρών».

Πληροφορίες των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας αναφέρουν ότι έχει συνταχθεί ακόμα και μελέτη (!) από την ΜΙΤ για τις επιπτώσεις που θα είχε κάτι τέτοιο σε πολιτικό-εθνικό επίπεδο. Ουσιαστικά έχουν αποδυθεί σε ένα «κυνήγι θησαυρού», ανάλογο με αυτό της κινηματογραφικής ταινίας «Ιντιάνα Τζόουνς» θεωρώντας ότι πρόκειται για το χαμένο δισκοπήτηρο» του βυζαντινού Ελληνισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται…

Ο τουρκικός Τύπος αναφέρει ότι η ιστορική αυτή ελληνορθόδοξη βυζαντινή μονή βρίσκονταν κοντά στο πανεπιστήμιο, Koç Üniversitesi, (της γνωστής οικογένειας των Koç)…και πολλοί περαστικοί στην περιοχή αυτή είχαν μαρτυρήσει στο παρελθόν για διάφορα εκκλησιαστικά αντικείμενα που βρέθηκαν πέριξ του κυρίως χώρου του πανεπιστημίου.

Μεγάλο δέος δημιουργεί στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη την μεγαλοπρέπεια τους τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στο ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, παρά του ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση πρόσωπων που σχετίζονται με θρησκευτικά γεγονότα.

Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του.

Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους.
Επίσης ξεχωριστή αναφορά γίνεται και για τα μωσαϊκά που αναπαριστάνε γνωστούς βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή.

Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς.

Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επάνοδο στην επιφάνεια και στην εξουσία της αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ευλογία του ίδιου του Ιησού Χριστού.

Οι πολιτικοί-εθνικοί συμβολισμοί δεν είναι διόλου αμελητέοι καθώς μπορούν να δώσουν νίκες ή να προκαλέσουν ήττες, ακόμα και να καταστρέψουν ολόκληρους λαούς.

Για την ακριβή τοποθεσία της ιεράς αυτής μονής, είχαν γράψει στο πρόσφατο παρελθόν, ο Paul Magdalino, βυζαντινολόγος και καθηγητής βυζαντινής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Koç Üniversitesi, ο Άγγλος ιστορικός, Micheal Angold και ο Αυστραλός ιστορικός, Andrew Stone.

Οι αναφορές αυτές προκάλεσαν την περιέργεια των Τούρκων που άρχισαν εντατικές έρευνες στη περιοχή όπου πιστεύονταν πως βρίσκεται η ιερά μονή της οποίας, όπως αναφέρει και η τουρκική εφημερίδα, το ολοκληρωμένο όνομά της είναι ιερά Μονή Κατασκεπής του Αγίου Μιχαήλ.

Οι έρευνες αυτές έφεραν γρήγορα τις πρώτες συγκεκριμένες ενδείξεις για την ακριβή τοποθεσία και έφεραν τα πρώτα αποτελέσματα που οριστικοποίησαν, σύμφωνα με τους Τούρκους, το μέρος όπου είχε ακμάσει η ιερά αυτή μονή.

Οι φήμες που έχουν κυκλοφορήσει σχετικά για το μεγάλο αυτό θέμα όπως πιστεύεται και διακηρύσσουν οι ίδιοι οι Τούρκοι είναι, ενώ συνεχίζονται οι ανασκαφές, ότι στον ευρύτερο χώρο της μονής έχουν κρυφτεί ιερά αντικείμενα τα οποία έκρυψαν οι βυζαντινοί για να αποφύγουν την λεηλασία των σταυροφόρων που εκείνη την εποχή είχαν καταλάβει την Κωνσταντινούπολη και είχαν προβεί στις γνωστές βιαιοπραγίες και λεηλασίες των ελληνορθόδοξων ναών και μοναστηριών.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι κυκλοφορεί η άποψη πως στην μονή αυτή βρίσκεται η Ιερά Τράπεζα όπου Ιησούς Χριστός είχε τελέσει τον Μυστικό Δείπνο και η οποία είχε μεταφερθεί από τους βυζαντινούς στην ιερά μονή της Αγία Σκέπης από τα Ιεροσόλυμα.

Οι ανασκαφές που άρχισαν εδώ και καιρό, όπως περιγράφει η τουρκική εφημερίδα, έφεραν μετά από τρεις εβδομάδες την ανακάλυψη μιας πρώτης μεγάλης οπής που οδηγούσε σε ένα τούνελ που άνηκε στον ευρύτερο χώρο της μονής.

Το τούνελ απλώνεται σε βάθος 4 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της γης, έχει μήκος περίπου τα 250-300 μέτρα και οδηγεί στα πρώτα απομεινάρια του κτίσματος της μονής, τα οποία μετά από οχτακόσια χρόνια, όπως διατείνεται η τουρκική εφημερίδα, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.

Να σημειωθεί ότι η ιερά αυτή μονή της Αγίας Σκέπης Κωνσταντινούπολης είχε γίνει ευρέως γνωστή γιατί εκεί είχε εξοριστεί ο πατριάρχης Άγιος Φώτιος, ο οποίος όπως είναι γνωστό είχε σηκώσει στους ώμους του όλο το βάρος της καταδίκης της αίρεσης του παπισμού και για τον λόγο αυτό μέχρι σήμερα είναι το «κόκκινο πανί» για τους δυτικούς.

Ο Φώτιος παρέμεινε εκεί ήσυχος όσο κράτησε η εξορία του παρ’ όλο που οι οπαδοί του είχαν συγκροτήσει δική τους εκκλησία με ιεραρχία, ιεροτελεστίες και πιστούς. Στα τέλη του 876 ανακλήθηκε από την εξορία και του ανατέθηκε η ανατροφή των τεσσάρων γιων του αυτοκράτορα Βασιλείου, ο οποίος σε όλο το διάστημα της εξορίας δεν έπαυσε να τον τιμά και να τον βοηθά. Το 877 ο τότε πατριάρχης Ιγνάτιος πέθανε και σε τρεις μέρες ο Φώτιος ανέβηκε και πάλι στον πατριαρχικό θρόνο.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι η ανακάλυψη της ιεράς αυτής μονής της Αγίας Σκέπης Κωνσταντινούπολης, που έμεινε στα σκοτάδια οχτακόσα χρόνια και είχε συνδεθεί άμεσα με τον πατριάρχη Άγιο Φώτιο, έρχεται δυο σχεδόν χρόνια μετά την ανακάλυψη της νήσου Βόρδωνες, δηλαδή της χαμένης δέκατης νήσου των Πριγκιποννήσων, όπου σύμφωνα με την παράδοση ετάφη ο Άγιος Φώτιος.

Η Μονή όμως είναι έν ζήτημα που ανησυχεί τους Τούρκους καθώς όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει η Αγία Σοφία παρουσιάζει «σημεία» επιστροφής στην Ορθοδοξία.

Εδώ και καιρό έχουν την εντύπωση ότι το ιερότερο μνημείο της Ορθοδοξίας «θέλει να επιστρέψει εκεί που ανήκει», και αυτό όπως έχει προφητευθεί από τους Άγιους της Ορθοδοξίας θα συνοδευτεί από την καταστροφή του όποιου τουρκικού κράτους.

Κάτι που οι Τούρκοι το φοβούνται σφόδρα καθώς είναι οι πρώτοι που φοβούνται την έγερση του «μαρμαρωμένου βασιλιά».
Στην Τουρκία φοβούνται αναβίωση της Ελληνορθοδοξίας και διασπαση του τεχνητού τουρκικού κράτους, αφού και οι ίδιοι οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν εκατομμύρια κρυπτοχριστιανών και πολιτών που γνωρίζουν ότι έχουν ελληνικό αίμα.
Υπάρχουν ήδη πάμπολλες, συγκεκριμένες και επώνυμες περιπτώσεις μουσουλμάνων που ζήτησαν να βαφτιστούν Χριστιανοί, ενώ τα αποκαλυπτικά στοιχεία έρευνας τουρκικής εφημερίδας του 2012, που καταγράφει μόνο τα τελευταία τρία χρόνια στην Τουρκία (δηλαδη 2009-2012) τον εξωφρενικό αριθμό των 8.000.000 πωλήσεων Αγίων Γραφών, στην τουρκική γλώσσα! (σ.σ. πράγμα που δείχνει πως είναι πραγματικά πολλά εκατομμύρια οι Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία, ενώ σύμφωνα με τις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για το «1/3 των Τούρκων που θα γίνουν Χριστιανοί» και με βάση το σημερινό πληθυσμό, φαίνεται πως πρόκειται για περίπου 15 με 20 εκατομμύρια ψυχές!)
Στη γείτονα παίζουν άπειρα βίντεο τουρκικών καναλιών, με τους χιλιάδες κυριολεκτικά Τούρκους «μουσουλμάνους», που κατακλύζουν την Εκκλησία του Αϊ Γιώργη του Κουδουνά στη γιορτή του, αφήνοντας τάματα, προσκυνώντας τις άγιες εικόνες και πηγαίνοντας σε ατέλειωτες ουρές για να χριστούν με το λαδάκι από το καντήλι του Αγίου!
Σημειώνεται δε ότι στην Τουρκία υπάρχουν γύρω στα 15.000.000 πιστών Αλεβιτών οι οποίοι είναι σιιτική αίρεση και πιστεύουν στον τριαδικό Θεό. Λέγεται ότι η δημιουργία τους οφείλεται σε εξισλαμισθέντες χριστιανούς που έτσι κράτησαν τα πιστεύω τους μέσω μιας «ισλαμικότερης» παραδοχής.
Η εφημερίδα, Σαμπάχ, μάλιστα έχει παρουσιάσει ένα αφιέρωμα για τα «Μυστήρια της Αγίας Σοφία», (Ayasofya” nın gizlemleri), όπου και φαίνεται ότι οι ίδιοι οι Τούρκοι φοβούνται πάνω απ’ολα για το μέλλον τους.
Έχουν φοβία στους κρυμμένους σταυρούς, συμβολικούς και μη, που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού, αλλά και στην κάτοψη όπως αυτή μπορεί κάποιος να την διακρίνει από ψηλά.
Τελευταία έρχονταιι στο φως όλοι εκείνοι οι θρύλοι που κατά καιρούς είχαν συγκλονίσει και είχαν προκαλέσει στους μουσουλμάνους μια χαρακτηριστική φοβία για την εκ νέου ανάδυση της ορθόδοξης χριστιανικής ταυτότητας του ναού και τις κοσμογονικές συνέπειες αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, παρά το γεγονός ότι είχε μετατραπεί σε τέμενος μέχρι το 1934.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Τούρκοι βλέπουν, «Σταυρό του Αποστόλου Αγίου Ανδρέα», ο οποίος όπως είναι γνωστό είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή, ένα σημαντικό σύμβολο.
Ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» τρομάζει επίσης τους Τούρκους καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται μέσα στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη.
Σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, η κατασκευή του ναού βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και μια φοβία διακατέχει τους Τούρκους για την μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας στον φυσικό της κάτοχο, καθώς γνωρίζουν ότι την έκλεψαν από το Ελληνισμό..
Όπως αναφέρει ο θρύλος είναι γνωστό ότι μετά την μετατροπή του ναού σε μουσουλμανικό τέμενος κτίστηκε το γνωστό Μιχράμπ, (το μουσουλμανικό σημείο της προσευχής), που εμφανίστηκε στην ανατολική πλευρά του ναού προς την κατεύθυνση της Μέκκας.
Σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους μπροστά από το Μιχράμπ βρίσκεται θαμμένο ένα φέρετρο κατασκευασμένο από επίχρυσο μπρούντζο. Στο φέρετρο αυτό κείτεται η σωρός της βασίλισσας Σοφίας, (προφανώς γίνεται ταύτιση με την Αγία Σοφία).
Η βασίλισσα Σοφία και το φέρετρο της, σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους, απαγορεύεται να αγγχιχθούν Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε σύμφωνα με τον θρύλο θα προκληθεί η «έγερση» της βασίλισσας Σοφίας και τότε ένας τρομακτικός θόρυβος θα τραντάξει όλο το οικοδόμημα του ναού προκαλώντας σεισμικά γεγονότα.
Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές το φέρετρο αυτό προστατεύουν τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στον Θόλο του ναού. Οι αρχάγγελοι αυτοί,οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ.
Ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Τζεμπραηλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις στους αυτοκράτορες.
Και οι τέσσερεις αυτοί αρχάγγελοι έχουν ταχτεί μετά την πτώση της Πόλης να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η δευτέρα παρουσία!
Υπάρχει όμως και ο θρύλος του «Κρυμμένου Πατριάρχη» που μοιάζει με τον ελληνικό θρύλο για τον κρυμμένο παπά.
Όπως αναφέρει η τουρκική παράδοση, στο νότιο μέρος του ναού υπάρχει ένας στενός διάδρομος που οδηγεί σε μια παμπάλαια αραχνιασμένη και πολύ μυστήρια πύλη για την οποία ο θρύλος την αναφέρει σαν την «Κλειστή Πύλη».

Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές, όταν ο Μωάμεθ ο Φατίχ μπήκε στην Κωνσταντινούπολη ο τελευταίος ελληνορθόδοξος Πατριάρχης μαζί με τους συνόδους του τελούσε στο σημείο αυτό θεια λειτουργία.

Μόλις οι οθωμανικές ορδές εισέβαλαν στον ναό, ο Πατριάρχης και όλη η συνοδεία του εισήλθε μέσα στην πύλη αυτή η οποία έκλεισε και από τότε χάθηκαν ενώ η πύλη έμεινε ερμητικά κλειστή και κανένας δεν τόλμησε ποτέ να την ανοίξει.

Αλλά το εντυπωσιακό είναι πως κάθε χρόνο στην ανάσταση των Ορθόδοξων χριστιανών μπροστά από την πύλη αυτή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Σαμπάχ, εμφανίζονται…. κόκκινα αυγά!
Ο θρύλος συμπληρώνεται από την προφητεία που φοβίζει τους Τούρκους, ότι όταν η πύλη αυτή ανοίξει, στον ναό θα ακουστούν ξανά χριστιανικές ελληνορθόδοξες ψαλμωδίες γι” αυτό και τρομάζουν και μόνο στην ιδέα του ανοίγματος αυτής της μυστήριας πύλης.

Το τέλος της ανθρωπότητας πλησιάζει. Ποιά πρέπει να είναι η προσδοκία των ανθρώπων;

«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του Μέλλοντος Αιώνος». Στραμένο προς το μέλλον, το «Πιστεύω» τελειώνει με μια νότα προσδοκίας. 

Αλλά, αν και τα Έσχατα πράγματα θάπρεπε ν' αποτελούν το σημείο για μια συνεχή αναφορά σ' όλη αυτή την επίγεια ζωή, δεν μπορούμε να μιλήσουμε με καμιά λεπτομέρεια για την πραγματικότητα του Μέλλοντος Αιώνος.

«Αγαπητοί», γράφει ο άγ. Ιωάννης, «νυν τέκνα Θεού εσμέν, και ούπω εφανερώθη τι εσόμεθα» (Α' Ιω. 3,2). 

Μεσ' από την πίστη μας στο Χριστό, αποκτάμε πότε-πότε μια ζωντανή, προσωπική σχέση με το Θεό· και ξέρουμε, όχι σαν υπόθεση, αλλά σαν πραγματικό γεγονός εμπειρίας, ότι αυτή η σχέση ήδη έχει μέσα της τα σπέρματα της αιωνιότητας. Αλλά σαν τι μοιάζει το να μη ζει κανείς μέσα στη ροή του χρόνου παρά μέσα στο αιώνιο Τώρα, όχι κάτω από τις συνθήκες της πτώσης αλλά μέσα σ' ένα σύμπαν όπου ο Θεός είναι «τα πάντα τοις πάσι» -απ' αυτό έχουμε μόνο μερικές λάμψεις μα όχι καθαρή αντίληψη· κι έτσι θάπρεπε πάντα να μιλάμε με προσοχή, σεβόμενοι την απαίτηση της σιωπής.

Υπάρχουν όμως τουλάχιστον τρία πράγματα που έχουμε το δικαίωμα να βεβαιώσουμε δίχως αμφιβολία· ότι ο Χριστός θα ξανάρθει μέσα σε δόξα· ότι με τον ερχομό του θ' αναστηθούμε από τους νεκρούς και θα κριθούμε· και ότι «της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος» (Λουκ. 1,33).

Πρώτα, λοιπόν, η Γραφή και η Ιερή Παράδοση μας μιλούν πολλές φορές για τη Δευτέρα Παρουσία. 

Δεν μας δίνουν λαβές για να υποθέσουμε ότι, μέσω μιας σταθερής προόδου μέσα «στον πολιτισμό», ο κόσμος θα καλυτερεύει, βαθμιαία, μέχρις ότου το ανθρώπινο γένος καταφέρει να εγκαταστήσει τη βασιλεία του Θεού πάνω στη γη. 

Η Χριστιανική άποψη για την ιστορία του κόσμου είναι τελείως αντίθετη σ' αυτό το είδος της εξελικτικής αισιοδοξίας. 

Αυτά που διδαχτήκαμε να περιμένουμε είναι: καταστροφές στο φυσικό κόσμο, συνεχείς πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων, σύγχυση και απόσταση ανάμεσα σ' αυτούς που καλούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς (βλ. ιδιαίτερα Ματθ. 24,3-27). 

Αυτή η περίοδος της αναταραχής θα κορυφωθεί με την εμφάνιση του «ανθρώπου της αμαρτίας» (Β' Θεσ. 2,3-4) ή Αντίχριστου, που, σύμφωνα με την παραδοσιακή ερμηνεία στην Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν θα είναι ο ίδιος ο Διάβολος, αλλά ένας άνθρωπος, ένας αληθινός άνθρωπος, στον οποίο θα είναι συγκεντρωμένες όλες οι δυνάμεις του κακού και που για ένα διάστημα θα κρατήσει ολόκληρο τον κόσμο κάτω από την εξουσία του. 

Η σύντομη βασιλεία του Αντιχρίστου θα τερματιστεί απότομα με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, τούτη τη φορά όχι με τρόπο κρυφό, όπως στη γέννησή του στη Βηθλεέμ, αλλά "καθημένου εκ δεξιών της δυνάμεως και ερχομένου επί των νεφελών του ουρανού"  (Ματθ. 26,64). Έτσι η πορεία της ιστορίας θα φτάσει σ' ένα ξαφνικό και δραματικό τέλος, με μιαν άμεση παρέμβαση από το θείο χώρο.

Ο ακριβής χρόνος της Δευτέρας Παρουσίας μας είναι κρυφός (εκτός από τους Ιεχωβάδες και μερικούς άλλους ψευτοπροφήτες): «ουχ υμών εστι γνώναι χρόνους ή καιρούς ους ο Πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία» (Πραξ. 1,7). 

Ο Κύριος θα έρθει «ως κλέπτης εν νυκτί» (Α' Θεσ. 5,2). Αυτό σημαίνει ότι, αποφεύγοντας την καιροσκοπία για την ακριβή ημερομηνία, πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και σε κατάσταση αναμονής. «Α δε υμίν λέγω, πάσι λέγω· γρηγορείτε» (Μαρκ. 13,37).

Το τέλος θα έρθει αργά ή γρήγορα. Στην ανθρώπινη χρονική κλίμακα είναι πάντα επικείμενο, πνευματικά πάντοτε πολύ κοντά. Πρέπει να έχουμε στις καρδιές μας μια αίσθηση ετοιμότητας. Με τα λόγια του Μεγάλου Κανόνος του Αγ. Ανδρέου Κρήτης, που διαβάζεται κάθε Τεσσαρακοστή, λέμε:

 

Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις;

Το Τέλος εγγίζει, και μέλλεις θορυβείσθαι.

Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.

Θα είναι βαρετή η αιωνιότητα; (Αναλυτικό παρηγορητικό άρθρο για τους χριστιανούς)

Η κα Ελίνα Μαρκοπούλου, βρέθηκε πρόσφατα μπροστά στο μεγάλο δίλημμα της ζωής της: να πιεί ή να μην πιεί το ελιξήριο που της εξασφάλιζε αλλά 300 χρόνια ζωής; (ήταν κόρη του γιατρού και αλχημιστή, που έχει ανακαλύψει το φάρμακο) αυτή ήταν αισίως ...342 χρόνων, δηλ το ήπιε για πρώτη φορά στα 42 της, καλοστεκούμενη, καθόλου άσχημη ηλικία για μια γυναίκα, και παρέμεινε σε αυτή την ηλικία και καλεί βιολογική κατάσταση για τρακόσια χρόνια. 

Έζησε στην Ευρώπη χρησιμοποιώντας διάφορα ονόματα, όπως Emilia Marty, Ellian Macgregor, κτλ φροντίζοντας πάντα να κρατάει τα αρχικά Ε.Μ.

Έζησε κάθε εμπειρία, όλα αυτά τα χρόνια, και τελικά …βαρέθηκε. Η ζωή, οι εμπειρίες της δεν την τραβούν πια.

Μπροστά στο δίλημμα να επεκτείνει για αλλά 300 χρόνια μια ανούσια ζωή, γεμάτη πλήξη, προτιμά να μην πιεί το ελιξήριο, και τελικά να γεράσει και να πεθάνει φυσιολογικά, σαν καλεί γριούλα.

Η ιστορία της είναι φυσικά ένας μύθος, μια όπερα του Karel Čapek, που παίχτηκε στην Πράγα με επιτυχία. Όμως είναι και ένα εξαιρετικό «πείραμα σκέψης» για το θέμα της αθανασίας.

Το πρόβλημα αυτό μπορεί στην Ελλάδα να μην απασχολεί πολλούς, διότι υποκαθίσταται από την θρησκευτική πίστη, (εννοώ δυστυχώς αρκετούς Ορθοδόξους που πηγαίνουν στην Εκκλησία κάθε Πάσχα για το κόκκινο αυγό). 

Όταν έρθουν οι μεταφυσικές ερωτήσεις (αν προλάβουν μεταξύ των καθημερινών ασχολιών και διασκεδάσεων, σε κάποια ώρα μοναξιάς που αποφεύγεται με κάθε τρόπο, ως επικίνδυνη) έχουμε έτοιμη την απάντηση για να τις φιμώσουμε: όλο και κάτι θα υπάρχει εκεί πάνω, είμαι Χριστιανός είναι αρκετό, ή αυτά τα ξέρουν οι παπάδες, ρωτά αυτούς, εγώ απλά τα πιστεύω.

Φυσικά υπάρχουν και πολλοί που λένε, δεν υπάρχει τίποτα, φάτε πιείτε κτλ, το γράφουν και το διαφημίζουν άλλωστε όλα τα ΜΜΕ.

Όμως στην φιλοσοφία είναι ένα σοβαρό ερώτημα. Αλλά και στην ιεραποστολή.

Διότι ο κινέζος σκέφτεται και ρωτάει. Καλά θα (αν) είμαι στον παράδεισο για πάντα τι θα κάνω εκεί; Προσευχές κάθε μέρα; Θα διαβάζω την βίβλο; πολύ πλήξη… κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια….

Ακόμα και με τον Θεό να μιλούσα, θα καταντούσε βαρετό μετά από χιλιάδες χρόνια….

Μου το έχουν πει πολλοί. Φοβούνται τον παράδεισο.

Και δυστυχώς αυτό για το οποίο μιλάει με κατανοητό τρόπο ο δυτικός Χριστιανισμός (η ορθοδοξία στην Ελλάδα, μάλλον δεν μιλάει …. Καθόλου) είναι πως να αποφύγεις την κόλαση. Πώς να μην τιμωρηθείς αιώνια, παρά την ενοχή σου.

Οπότε, λογικά ακολουθεί το ερώτημα: καλά, την γλύτωσα γινόμενος Χριστιανός, δεν πάω στην κόλαση, αλλά τότε που πάω; 

Μια κουβέντα είναι να μπεις στον Παράδεισο. Όσες φορές ζήτησα από Χριστιανούς να μου περιγράψουν πιο αναλυτικά τι εννοούν, με κοίταγαν απορημένοι. Δεν ξέρουν να πουν.

Μάλιστα γελούν με την ιστορία του Καρκαβίτσα που τους λέω, για τον Κεφαλονίτη ναύτη, που βέβαια, ως βέρος Κεφαλονίτης δεν μπορούσε να πάει στον παράδεισο, αλλά ούτε και στην κόλαση τον δεχόταν ο διάβολος (διότι έσπασε το κεφάλι του να καταλάβει τι είναι η Κεφαλονίτικη σκούφια που βρήκε σε μια από τις....τακτικές επισκέψεις του στην Κεφαλονιά, δεν το βρήκε, κόντεψε να τρελαθεί, απελπίστηκε και φοβήθηκε ότι θα του αναστατώσει την κόλαση αν μπει) και έτσι κατασκήνωσε μεταξύ παραδείσου και κόλασης …και άραξε εκεί. Μάλλον προτιμούν και αυτοί κάτι τέτοιο.

Μπορούν μόνο αρνητικά να τον περιγράψουν, δηλ, Όχι βάσανα, Όχι πόνος κτλ. Και όλοι βασικά συμφωνούν ότι μάλλον είναι πολύ πληκτικά εκεί, αν και διστάζουν να το παραδεχτούν δημόσια. Άλλωστε έχουμε και τα σχετικά ανέκδοτα, που συνήθως, εκ πρώτης όψεως ο μεταστάς και έχων την δυνατότητα να διαλέξει, συνήθως διαλέγει την κόλαση. (βέβαια την πατάει μετά, αλλά παραμένει το γεγονός ότι ο παράδεισος είναι πολύ πληκτικός).

Δεν μπορείς να λες σε ένα Κινέζο, που δεν έχει ανετράφη ως Έλληνας, και έχει την έννοια του παραδείσου, έστω τυφλά, χωρίς να καταλαβαίνει, αλλά την δέχεται (η υποκρίνεται ότι την δέχεται).

Άλλωστε από τον βουδισμό, έχουμε την επίδραση ότι θεωρητικά μεν, δεν υπάρχει κανένας παράδεισος, αλλά η νιρβάνα, όπου δεν Υπάρχει (χρησιμοποιώ 3ο πρόσωπο, διότι δεν υπάρχει υποκείμενο) καμία προσκόλληση, καμία επιθυμία.

Για τον Βουδισμό, όπως αναφέρεται στις πηγές του, ’υπάρχει σωτηρία, αλλά δεν βρίσκεται ο σωζόμενος’.

Για τον πρακτικό βουδισμό, υπάρχει ο (αλλοιωμένος) pure land παράδεισος, κάτι σαν τον παράδεισο τον δικό μας, το ζεν, που όπως είδαμε, το Εδώ και Τώρα είναι ο παράδεισος, στιγμιαία, και διάφορα άλλα. Όμως πριν φτάσουμε στον παράδεισο έχουμε δυστυχώς τις μετεμψυχώσεις (Βουδισμός) και μάλιστα παρά πολλές για ένα κοινό άτομο, συνεπώς η ζωή είναι πεπερασμένη από την σκοπιά των επιδιώξεων, και οι συνεχείς μετενσαρκώσεις τονίζουν το πεπερασμένο των επιδιώξεων μας, και το μάταιο της αιωνιότητας.

Όμως για την φιλοσοφία το πρόβλημα παραμένει.

Έχει νόημα η αιωνιότητα; ή οδηγεί τελικά σε μια απέραντη βαριεστημάρα που είναι προτιμότερο να σταματάει εκλέγοντας τον θάνατο; (δεν μιλάω εδώ βέβαια την δυνατότητα της αιωνιότητας ως αντικειμενική όπως: 

• Περιστρεφόμενα σύμπαντα, που ανακάλυψε ο Goedel, 
• Οι Ω (ωμέγα) θεωρίες όπου ο άνθρωπος συντίθεται, αποθηκεύεται και ανασυντίθεται από τεράστια συμπαντικά κομπιούτερ, αλλά για την Επιθυμία, την Διάθεση για την αιωνιότητα. 

Δηλ αν η αιωνιότητα έχει νόημα. Υπάρχουν διάφορες φιλοσοφικές απόψεις, πολύ ενδιαφέρουσες. Βασικά:

• Του Williams που λέει ότι τελικά η αιωνιότητα, δηλ η κατάσταση χωρίς θάνατο τελικά είναι άσκοπη, διότι καταλήγει σε βαρεμάρα, σε πλήξη και μονοτονία
• Και του Chappel που λέει το αντίθετο. Ότι η αιωνιότητα μπορεί να έχει νόημα, ως συνεχή εκπλήρωση καλών σκοπών.

Ένα καλό παράδειγμα των δύο απόψεων και των διαφορών τους είναι αυτό του σκοινιού. 

Αν υποθέσουμε ότι κάθε καλεί επιθυμία (φυσικά μιλάμε μόνο για καλές επιθυμίες, αυτές που θα υπαγόρευε η κατηγορική προσταγή του Καντ) είναι σαν ένα νήμα, με κάποια αρχή και κάποιο τέλος, τότε αυτά τα νήματα αν πλεχτούν μαζί φτιάχνουν ένα μακρύ σκοινί. Το ερώτημα είναι, αν το σκοινί έχει νόημα να είναι απείρου μήκους ή πεπερασμένου.

Δηλ μετά από πεπερασμένο χρόνο, ο άνθρωπος θα έχει νόημα να έχει ακόμα επιθυμίες, ή δεν θα έχει κανένα νόημα, αφού έχει κορεστεί και βαριέται;

Βεβαίως καταλαβαίνετε ότι δεν μιλώ από Χριστιανικής απόψεως (ανάσταση κτλ) αλλά από την φιλοσοφική πλευρά, η οποία όμως είναι και η γενική ιδέα των ανθρώπων, που δεν γνωρίζουν τον Χριστιανισμό και κυρίως την ορθοδοξία. 

Άλλωστε το παράδειγμα του σκοινιού είναι από το paper tou Mikel Burley, on Immorality and meaning (reflections on the Markopoulos debate,) που κι αυτός το παίρνει από την εργασία του Chappel.

Νομίζω όμως ότι πέραν των διαφόρων φιλοσοφικών απόψεων, θα πρέπει ο άνθρωπος να έχει λόγους, να διψά την αιωνιότητα, υπό οποιαδήποτε μορφή, έστω και αν στην υπάρχουσα μορφή που βρισκόμαστε, βιολογικά, προς το παρόν τουλάχιστο δεν είναι εφικτή από βιολογικής απόψεως.

Και ως Ορθόδοξος θα ήθελα να πω εδώ ότι η αξία ή όχι της αιωνιότητας, από τους υπάρχοντες φιλοσόφους, περιλαμβανομένης και της αξιοτίμου κ. Μαρκοπούλου, αναφέρεται μόνο στο υποκείμενο, στην ατομικότητα. Εγώ βαριέμαι την αιωνιότητα, διότι, Εγώ δεν βλέπω άλλους λόγους και πηγές ικανοποίησης της ατομικότητας μου.

Το κέντρο βάρους είναι το εγώ. Όχι πχ. η ανάγκη που μπορεί να με έχουν οι άλλοι. 

Δηλαδή, μπορεί πολλοί άνθρωποι, να με χρειάζονται, τόσοι πολλοί που δεν έχουν τέλος, (παρόλο που οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να ζουν πεπερασμένη ζωή, όμως επειδή αρχίζουν ή τελειώνουν σε διάφορες στιγμές του χρόνου, πρακτικά απαιτείται αιωνιότητα για μένα). 

Θα μπορούσε επίσης να με χρειάζεται κάποιος άλλος που αποφάσισε ότι Έχει νόημα να ζει αιωνίως, αλλά δεν μπορεί χωρίς εμένα διότι πχ, με αγαπά.

Βλέπουμε λοιπόν ότι το θέμα έχει εξεταστή μόνο από την πλευρά του εγωιστικά σκεπτομένου υποκειμένου.

Η κ. Ελίνα Μαρκοπούλου, από αυτή την άποψη, είναι μια κακομαθημένη εγωίστρια, διότι δεν της πέρασε από το μυαλό, να ζει για τους άλλους, αφού της δόθηκε η δυνατότητα. Μάλλον ήταν ήδη νεκρή πριν πάρει το ελιξήριο.

Θα ήθελα να τονίσω την θέση της Ορθόδοξης θεολογίας και βεβαίως της ανθρωπολογίας.

Ότι δηλ, η ύπαρξη είναι συνύπαρξη. (συνέπεια του τριαδικού δόγματος)

Ότι η Αγάπη Είναι Ζωή και μόνο τότε έχει νόημα η ζωή, όταν υπάρχει ως αγάπη και ελευθερία.

Άλλωστε, τότε ακόμα και ο θάνατος αποκτά άλλη διάσταση. Πχ, η μάγισσα Κίρκη πρότεινε στον Οδυσσέα να τον κάνη αθάνατο, αλλά αυτός προτίμησε την αγάπη στην αγαπημένη του γυναίκα, παρά την αιωνιότητα χωρίς αγάπη.

Ο θάνατος είναι κακός, διότι ακριβώς Σταματά τις δυνατότητες να αγαπήσω εμπράκτως και Διηνεκώς. Και βεβαίως ο θάνατος είναι τελικά ο μεταδότης του προπατορικού αμαρτήματος, που δεν είναι, κατά την Ορθόδοξη θεολογία ή μετάδοση και μεταβίβαση της ενοχής του Αδάμ σε μένα μετά από χιλιάδες χρόνια (άλλωστε αυτό είναι άδικο και παράλογο). 

Στην προς ρωμαίους επιστολή αναφέρεται πολύ καθαρά 5¨12 "Δια τούτο ώσπερ δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εις τον κόσμον εισήλθεν και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτως εις πάντας ανθρώπους ο θάνατος διήλθεν, εφ’ ω πάντες ήμαρτον"

Δηλαδή, Αδάμ > αμαρτία > θάνατος > ο θάνατος με κάνει να βάζω προτεραιότητες στην ζωή μου, π.χ. Θα ήθελα να σας βοηθήσω αν είχα χρόνο, αλλά Δεν Έχω άπειρο Χρόνο, άρα κάνω επιλογή και τελικά ανακαλύπτω το εγώ μου, ως χωρισμό από τον άλλο, που είναι η ρίζα της αμαρτίας.

Η ρίζα της αμαρτίας είναι η ραθυμία, δηλαδή η άρνηση του ανθρώπου να είναι ανοικτός σε όλα, και σε όλους, πρόθυμος για όλα. Δηλ η ρίζα της Μη Αγάπης δηλ του θανάτου. (δυστυχώς οι άνθρωποι θέλουν να ακούνε θαύματα και δεν νοιάζονται τόσο πολύ για τα σοφά λόγια…)

Και γι’ αυτό η Εκκλησία στα τροπάρια της μεγάλης εβδομάδος μιλάει για την ραθυμία, την βαρεμάρα, (από την οποία προσεβλήθη και ο Ιούδας) τόσο πολύ.

Η θεία λειτουργία δεν είναι μια τυπική προσευχή, ούτε κάποια τελετή που ο παπάς κάνει κάτι σε ένα δωμάτιο κλεισμένο με κουρτίνες, όπως δυστυχώς ο ευσεβισμός του μεσαίωνα αλλοίωσε το λειτουργικό ήθος της Εκκλησίας (στη Ρωσία και στο Άγιο όρος δυστυχώς κλείνουν με κουρτίνα ώστε να μη βλέπει ο πιστός, λες και δεν εσχίστη διαπαντός το καταπέτασμα του ναού με την σταυρική θυσία του Χριστού, λες και δεν κοινωνάμε αυτό που δεν επιτρέπεται να δούμε…) είναι αντίθετα η άνοδος στην βασιλεία των ουρανών, είναι το ότι οι πολλοί γίνονται ένα, Σώμα Χριστού, είναι εκεί που τελικά Δεν υπάρχει θάνατος, διότι στην λειτουργία ο θάνατος ξεπερνιέται, όχι με την φυσική αθανασία της ψυχής αλλά με την αγάπη που έχει ο Θεός για τα πλάσματα του, και που τελικά, αυτή η αγάπη δεν αφήνει να μηδενιστούν (είτε είμαστε καλοί είτε κακοί) πολύ περισσότερο δε, αυτή η αγάπη γίνεται ζωή, και «περίσσεια ζωής» δηλ μετοχής στην αληθινή πηγή της ζωής που είναι ο Χριστός.

Δηλαδή ο Χριστός γίνεται η τροφή, δηλαδή η αιτία της ζωής και έτσι ξεπερνιέται ο θάνατος ως χωρισμός.

Και τελικά αιώνια ζωή στον παράδεισο, φυσικά μετά την ανάσταση, είναι αυτή η κοινωνία του Χριστού, με μέσω Αυτού με όλους Και Όλα, διαρκώς και με συνεχή αύξηση.